Shame on you γραμματείς και φαρισαίοι . Υοu re hypocrites

«Eytyxws pou emeine i pipili sto show giati prwton, me kapoion tropo prepei na adeiasei I vouli apo tous 300 kai deuteron exoume akoma elpides na ti doume na savouriazetai» διάβαζω στο chat με το διακριτικό Antonis Panagopoulos και με πιάνουν τα γέλια.
Η φωτογραφία του απεικονίζει τον σαρωτικό λαό του Άρη σε φρενήρη ενθουσιασμό και εγώ χαίρομαι που δεν βλέπω ούτε πρησμένους μυς, ούτε σπορ αμάξια ούτε αυτοφωτογραφίες ( η γελοία συνήθεια να αυτοφωτογραφιζόμαστε σε τόσο κοντινή απόσταση ώστε και παραμορφωμένοι να βγαίνουμε και ηλίθια αυτάρεσκοι)

Αν υπήρχε λόγος να φωτογραφηθούμε θα μας έβγαζε κάποιος τρίτος σε κάποια παραλία, ή σε κάποια αγκαλιά ή έστω σε κάποια τουαλέτα να ξερνάμε την ψυχή της Κούβας σε κάποιο κουβά .
Έτσι θα άξιζε και τον κόπο που την σφήνωσαν σε ένα μπουκάλι και το άφησαν να παλιώνει για πέντε ή και επτά χρόνια για να καταλήξει ως βάση για Cuba Libre ή Mojito άσχετα αν μάλλον ποτέ δεν θα χουμε την χαρά να το πιούμε με yerba buena αλλά με δυόσμο.
Που κι αυτός τζάμπα πάει γιατί δεν αν δεν τον μασήσεις δε καλύπτει την μυρωδιά από το ξενύχτι και το αλκοόλ

Αντιθέτως η ντουλάπα που έχουμε στο παιδικό μας δωμάτιο απ τα επτά δεν είναι το τελειότερο φόντο. Τουλάχιστον αν ζούσαμε στην δεκαετία των 80s και κάναμε δύο βήματα , δίπλα απ την ντουλάπα θα κρεμόταν δίπλα στους Bon Jovi αξιοφωτογράφιστο το πόστερ με εκείνη τη φωτογραφία με την ειδυλλιακή παραλία και τον φοίνικα. Τώρα ο μόνος φοίνικας που ξέρω είναι αυτός που οφείλει να αναγεννιέται κάθε λίγο από τις στάχτες του.

( Τώρα που μιλάμε ο Antonis Panagopoulos σκέφτεται να με βρίσει που χρησιμοποιώ το όνομα του , αλλά λίγο που είναι φίλος ,λίγο που είναι ο λάθος Παναγόπουλος και δεν μπορεί να επηρεάσει την τηλεοπτική μου εξέλιξη στην κρατική τηλεόραση, αδιαφορώ)

Αν και το ξανασκέφτομαι. Κάτσε να μην έχει καμιά μακρινή συγγένεια και έχουμε και κανένα πρόβλημα αύριο μεθαύριο...

Για μια στιγμή αισθάνομαι την ανάγκη να γίνω πιο ευρωπαία. Να μην θέλω να τα χω καλά με όλους.

Γιατί αν τα καλοκαίρια σου τα έζησες με μπύρα και σουβλάκι και έχεις τον τουρισμό σου εξαγώγιμο τις θέλεις τις καλές σου σχέσεις και με τον γείτονα, και με όλους.

Γιατί βρε αδερφέ μια ζάχαρη δεν θα σου τελείωσει? Να μην λες μια καλημέρα με τον απέναντι? Μην πέσεις και στην ανάγκη του και δεν τα χεις καλά μαζί του . Κρίμα δεν είναι?